money maker

به زبان ساده، بیت کوین، یک ارز و پول دیجیتال و همچنین یک شبکه برای پرداخت‌های مستقیم و بدون واسطه است.

تعریف بیت کوین (Bitcoin)

بیت کوین (به انگلیسی:Bitcoin) با علامت BTC یک واحد پول مجازی است که تماما در اینترنت قرار دارد و از سیستم رمز نویسی خاصی استفاده می کند که باعث می شود بدون نیاز به نهاد مرکزی (مانند بانک مرکزی) و کاملا مستقل فعالیت کند.

با یک مثال ساده با بیتکوین BTC آشنا می شویم.

یک اتاق شیشه ای بزرگ را در نظر بگیرید. داخل اتاق یک سری صندوق های کوچک شیشه ای وجود دارد که می توان داخل آن ها را دید. این صندوق های شیشه ای حساب بیت کوین افراد مختلف است. هر صندوق یک عدد منحصر به فرد دارد که بتوان با استفاده از آن به هر کس که مایل باشید آدرس صندوق خاصی را در اتاق بدهید. هر صندوق علاوه بر این عدد منحصر به فرد، یک قفل و یک شکاف برای واریز پول به آن دارد (می توان از شکاف به داخل صندوق پول ریخت ولی نمی توان بدون داشتن کلید از صندوق پول برداشت کرد).

از آنجایی که صندوق ها شیشه ای هستند می توان موجودی داخل هر صندوقی را دید.

فرض کنید که یک نفر می خواهد مبلغی را از یک صندوق به صندوق دیگری واریز کند. ابتدا باید وارد اتاق شود و با کلیدی که دارد صندق خودش را باز کند، مبلغ را بر دارد و به صندوق دیگر بریزد. از آنجایی که ابتدا گفتیم کل اتاق شیشه ای است پس همه ی افراد می توانند شاهد این ماجرا باشند. به همین خاطر است که تمام تراکنش های مالی بیت کوین قابل رویت هستند. این مسئله باعث شده که هیچ گونه کلاهبرداری در واریز و یا انتقال وجه نتواند شکل بگیرد.

در سیستم بیت کوین مبلغ هر حساب یا همان صندوق و همچنین هرتراکنش که انجام می شود برای همه قابل رویت است. تنها نکته ای که پنهان است آن است که هر صندوق مربوط به چه کسی است. چون بر خلاف سیستم بانکداری متداول که حساب ها به نام اشخاص ثبت می شوند در اینجا فقط کسی که کد مربوط به برداشت از صندوق (یا در مثال ما همان کلید) را دارد صاحب حساب است. این نکته باعث می شود که برخی از بیت کوین برای انجام تراکنش های غیر قانونی استفاده کنند.

چه کسی بیتکوین را ایجاد کرد؟

هیچ کس با اطمینان نمیداند! این پول توسط شخصی ایجاد شد که خودش را ساتوشی ناکاماتو Satoshi Nakamoto معرفی کرده است. هرچند این اسم ژاپنی به نظر می رسد اما خالق Bitcoin هیچگاه دیگر مشخصات فردی خودش را فاش نکرده است. او با دیگر طرفداران اولیه بیت کوین از طریق فرومهای آنلاین همکاری کرده است اما هرگز با دیگر افراد شبکه بیت کوین حضوری ملاقات نکرده است. سپس از ابتدای سال 2010 او فعالیت خود را در گسترش بیت کوین کاهش داد. آخرین فعالیت او در شبکه بیت کوین که ما می شناسیم در سال 2011 بوده است.

ما نمیدانیم ساتوشی ناکاموتو کیست اما میدانیم که اگر او روزی خودش را معرفی کند، شخصی بسیار ثروتمند خواهد بود. میلیونها بیت کوین در دوسال اول این پول تولید شدند و ساتوشی احتمالا صدها هزار از آنها را داراست. با قیمت امروز بیت کوین، او خیلی وقت است که یک میلیونر است.

قبل از تمام شدن این موضوع بگوییم که ناکاموتو مشعل خودش را به یک گسترش دهنده میانه رو به نام گاوین اندرسن Gavin Andressen داد که اکنون گسترش دهنده پیشروی پروژه است. اندرسن اکنون در محضر فاندیشن بیت کوین کار می کند.

چگونه کسی میتواند بیتکوین بدست آورد؟

• در صورت پرداخت وجه برای کالا یا خدمات
• خرید آن از صرافی بیت کوین
• مبادله بیت کوینها با کسی در نزدیکی خود
• بدست آوردن بیت کوین از راه استخراج رقابتی

خب به دست آوردن قطره ای هم هست که با کلیک کردن یا بخت آزمایی ها برنده می شوید که معتبرترین moonbit است.

آدرس بیت کوین چیست؟

از رمزنگاری کلید عمومی استفاده می‌کند. هر کیف پول شامل تعدادی جُفت کلید عمومی و خصوصی است. کلیدهای عمومی به آدرس‌های بیت کوین تبدیل می‌شوند که به عنوان آدرس برای دریافت بیت کوین به پرداخت کننده اعلام می‌شوند. این آدرس‌ها در حالت قابل خواندن برای انسان‌ها به رشته‌ای با تقریباً ۳۳ نویسه تبدیل می‌شوند که همیشه با عدد ۱ یا ۳ شروع می‌شوند.

ایجاد یک آدرس جدید عملی کاملاً محلی و بی‌نیاز از اتصال به شبکه همتا به همتای بیت کوین است.

در واقع هر فرد می‌تواند بیت کوین‌های خود را به یک آدرس بیت کوین دیگر ارسال یا اصطلاحاً واریز نماید. اکثر آدرس‌های بیت کوین بی‌معنی به نظر می‌رسند، اما امکان ایجاد آدرس‌های شخصی تر به وسیله نرم‌افزاری که به سرعت آدرس‌های بسیاری تولید می‌کند و آدرس‌هایی را که با الگوی مورد نظر همخوانی دارند، ذخیره می‌کند، وجود دارد.

بیتکوین چگونه ساخته می شود؟

شبکه همچنین وظیفه‌ تولید و ساختن بیتکوین را هم بر عهده دارد. بیت‌کوین به وسیله بانک مرکزی چاپ نمی‌شود، بلکه افرادی که از نرم‌افزار بیتکوین روی کامپیوتر خود استفاده می‌کنند، آن را تولید می‌کنند. به این فرآیند استخراج (Mining) می‌گویند. شبکه، قوانینی برای تولید بیت کوین دارد، که چه کسی و چه وقت یک بیت کوین را تولید کند.

بیت کوین‌ها در کجا نگهداری می‌شوند؟

بیت کوین‌ها جسم فیزیکی ندارند و شما نمی‌توانید آن‌ها را در بانک پس‌انداز کنید. آن‌ها وجود دارند فقط به این دلیل که شبکه موافق وجود داشتن آن‌ها است و شما صاحب آن هستید، فقط به خاطر اینکه شبکه موافق این است که شما مالک آن باشید. سابقه‌ مالکیت در یک دفتر کل، به نام بلاکچین (blockchain) ثبت می‌شود و توسط تمامی کامپیوترهای موجود در شبکه بیت کوین مشاهده و نگهداری می‌شود.

این دفتر کل سوابق کسانی که مالک بیتکوین هستند را نگهداری می‌کند؛ اما نه به صورت نام و حساب بانکی، بلکه از طریق آدرس‌های بیت کوینی این کار را انجام می‌دهد که از کاراکترهای تصادفی و طولانی ایجاد می‌شود. به سادگی نمی‌توان پی برد که صاحب این آدرس بیت کوینی چه کسی است و به این ترتیب اگر سیستم به صورت صحیح مورد استفاده قرار بگیرد، کاملا ناشناس باقی خواهد ماند.

وقتی کسی بیت کوینی را برای شخص دیگری ارسال می‌کند، به شبکه گفته می‌شود که دفتر کل را بروزرسانی کند و از آدرس بیت کوینی شخص فرستنده کم شده و به آدرس بیت کوینی شخص گیرنده اضافه می‌شود.

خب اگر بیتکوین دارای جسم فیزیکی و قابل لمس نیست، پس چطور از آن نگهداری کنیم؟ در واقع شما از بیتکوین نگهداری نمی‌کنید، بلکه در واقع شما از سوابق نقل و انتقال Bitcoin نگهداری می‌کنید. که آن هم از یک آدرس طولانی از عدد و حروف تشکیل شده است و به مثابه رمز عبور شما تلقی می‌شود. شما می‌توانید این آدرس را در نرم‌افزار کیف پول الکترونیکی نگهداری کنید یا حتی آن را روی کاغذ پرینت بگیرید. به خاطر داشته باشید که خود شبکه اطلاعات، اینکه کدام آدرس چه مقدار بیتکوین در اختیار دارد را در خود ثبت کرده است. شما تنها چیزی که نگهداری می‌کنید، همان آدرس یا رمز شخصی است که به شما اجازه می‌دهد به بیت کوین‌های خود دسترسی پیدا کنید و یا آن را به شخص دیگری منتقل کنید.

انواع والت یا کیف پول های ارز های رمز پایه

انواع مختلفی از والت یا کیف پول های ارز های رمز پایه مانند بیت کوین وجود دارد که به شما امکان نگهداری و دسترسی به دارایی خود را فراهم می کند. این کیف پول ها به سه دسته ی عمده ی نرم افزاری، سخت افزاری و کاغذی تقسیم می شوند. کیف پول های نرم افزاری نیز به سه نوع کامپیوتری، موبایلی و آنلاین تقسیم می شوند. در ادامه، توضیح کلی در خصوص هر کدام از این کیف پول ها را در اختیارتان قرار می دهیم.

کیف پول کامپیوتری: این نوع کیف پول به صورت نرم افزاری روی کامپیوتر شخصی یا لپ تاپ نصب می شود. چنین کیف پولی تنها از طریق کامپیوتری که روی آن نصب شده است قابل دسترسی است. کیف پول های کامپیوتری یکی از امن ترین گزینه ها برای بیت کوین شما هستند، اما اگر کامپیوتر شما هک شود یا به ویروس آلوده شود، امکان اینکه دارایی شما در معرض خطر قرار بگیرد وجود دارد.

کیف پول آنلاین: این نوع والت روی سرویس های ابری کار می کند و از هر دستگاهی در هر مکانی قابل دسترسی می باشد. با وجود اینکه دسترسی به کیف پول های آنلاین راحت تر و سریع تر است، این کیف پول ها کلید خصوصی ارز شما را به صورت آنلاین ذخیره می کنند و توسط یک شخص ثالث کنترل می شوند. همین مسئله باعث می شود که این نوع از کیف پول ها نسبت به هک شدن و به سرقت رفتن آسیب پذیر تر باشند.

کیف پول موبایلی: این نوع کیف پول ارز دیجیتال به صورت یک اپلیکیشن روی تلفن همراه شما نصب می شود و از آنجایی که می تواند در هر جایی استفاده شود بسیار کاربردی است. کیف پول های موبایلی معمولا از کیف پول های کامپیوتری ساده تر هستند و این به دلیل فضای محدود گوشی های موبایل نسبت به کامپیوتر است.

کیف پول سخت افزاری: نوع سخت افزاری والت ها کلید خصوصی ارز را روی یک دستگاه سخت افزاری مانند یک USB ذخیره می کنند. با وجود اینکه در کیف پول های سخت افزاری تراکنش ها به صورت آنلاین انجام می شود، نگهداری ارز به صورت آفلاین انجام می شود که امنیت بیشتری را به ارمغان می آورد.

کیف پول کاغذی: استفاده از این نوع از کیف پول ها بسیار ساده است و در عین حال امنیت بسیار بالایی را برای کاربران فراهم می کنند. کیف پول کاغذی هم می تواند به نسخه ی پرینت شده ی کلید خصوصی و عمومی اشاره کند و هم به نرم افزاری که این کلید ها را برای چاپ تولید می کند. استفاده از کیف پول های کاغذی به هیچ وجه پیچیده نیست

بیت کوین چگونه کار می‌کند؟

بیت کوین می‌تواند به ارز مجازی بیتکوین و یا به تکنولوژی مربوط به آن گفته شود. بدون اینکه نیاز باشد به جزئیات فنی بپردازیم، می‌توان توضیح داد که بیت کوین روی یک لجر یا اهرم گسترده عمومی به نام بلاک چین کار می کند که در آن تمام تراکنش‌های تایید شده داخل بلوک‌هایی ثبت می‌شوند. زمانی که یک بلوک وارد سیستم می شود، این بلوک به تمام کامپیوترهای همتا به همتا (peer-to-peer) ارسال می‌شود تا کاربران شبکه آن تراکنش‌ها را تایید کنند. بدین ترتیب، تمام کاربران از تمام تراکنش‌ها آگاه هستند که از این طریق از دزدی و دوبار پرداخت جلوگیری می‌شود. دو بار پرداخت یعنی شخصی یک ارز را دوبار خرج می کند. این فرآیند نیز به کاربران بلاکچین کمک می کند که به سیستم اعتماد کنند.

کامپیوترهای روی شبکه بلاک چین مسائل سخت ریاضی را حل می کند و به این طریق بیت کوین تولید شده و به آن ها پاداش داده می‌شود. به این فرآیند ماینینگ یا استخراج بیت کوین نیز می‌گویند. ریاضیات سیستم بیت کوین به گونه ای تنظیم شده‌اند که به مرور زمان فرآیند ماین بیت کوین سخت‌تر شود و تعداد کلی بیت کوین‌هایی که می‌توانند ماین شوند 21 میلیون عدد می باشد. بدین ترتیب، هیچ راهی برای یک بانک مرکزی وجود ندارد که بتواند با تولید حجم زیادی از بیت کوین آن را بی‌ارزش کند.

تفاوت بیتکوین با ارزهای سنتی چیست؟

اگر دو سمت یک معامله تمایل داشته باشند، بیت کوین می‌تواند برای خرید به صورت الکترونیکی استفاده شود. از این جهت، بیت کوین مشابه ارزهای سنتی و مرسومی مانند دلار، یورو یا ین است که آن‌ها نیز می‌توانند به صورت آنلاین مبادله شوند.

امّا بیت کوین از چند بسیار مهم با ارزهای رایج سنتی تفاوت دارد. این تفاوت ها همگی ویژگی‌های بیت کوین نیز محسوب می شوند:

1. نامتمرکز بودن (Decentralization)

مهم ترین ویژگی بیت کوین این است که نامتمرکز است. هیچ واحد جامعی برای کنترل و نظارت بر شبکه بیت کوین وجود ندارد. شبکه بیت کوین توسط گروهی از کدنویسان نگهداری می شود که به صورت داوطلبانه روی یک شبکه باز از کامپیوترهای جهانی کار می کنند. افرادی که با کنترل داشتن بانک ها و موسسات دولتی روی پولشان مشکل دارند، این ویژگی بیت کوین برایشان بسیار جذاب به نظر می رسد.

بیت کوین مشکل دو بار خرج کردن ارزهای الکترونیکی (که باعث می شود دارایی های دیجیتال به راحتی کپی شوند و دوباره استفاده شوند) را حل می کند و این کار را با استفاده از ترکیبی هوشمندانه از رمزنگاری و ایده های اقتصادی انجام می دهد. در ارزهای سنتی این ویژگی توسط بانک ها فراهم می شود که باعث می شود آن ها روی سیستم مالی کنترل داشته باشند. در بیت کوین، صحت تراکنش ها توسط یک شبکه باز و توزیع شده تامین می شود که متعلق به هیچ شخص خاصی نیست.

2. عرضه محدود (Limited supply)

ارزهای فیات (مانند دلار، یورو، ین و غیره) به صورت نامحدود عرضه می شوند، به این ترتیب که بانک های مرکزی می توانند هر چقدر که می خواهند پول چاپ کنند و می توانند ارزش پول را دستکاری کنند. صاحبان این ارزها (علی الخصوص شهروندانی که چاره ی دیگری ندارند) متحمل هزینه های این دستکاری ها می شوند.

امّا در مورد بیت کوین عرضه به شدت محدود است و به شدت توسط یک الگوریتم زیر ساخت کنترل می شود. هر ساعت تعداد بسیار کمی بیت کوین تولید می شود و این روند تا جایی ادامه پیدا می کند که 21 میلیون بیت کوین که تعداد کل آن است تولید شود. این مسئله باعث می شود که جذابیت بیت کوین به عنوان یک دارایی افزایش پیدا کند و در عمل، اگر تقاضا زیاد شود و عرضه ثابت باقی بماند، ارزش آن دارایی بیشتر و بیشتر می شود.

3. برگشت ناپذیر (irreversible)

بعد از اینکه یک تراکنش تایید شود، دیگر تحت هیچ شرایطی و توسط هیچ شخصی قابل بازگشت نخواهد بود. وقتی می گویم هیچ کس نمی تواند یک تراکنش را برگشت بزند منضورمان واقعا هیچکس است. نه شما، نه بانک شما، نه رئیس جمهور، نه ساتوشی و نه ماینر شما. اگر در این شبکه پول ارسال کنید، به محض ارسال همه چیز تمام می شود. اگر به اشتباه این کار را انجام دهید هیچکس نمی تواند شما را کمک کند. اگر شما بیت کوین خود را برای یک کلاه بردار بفرستید و یا یک هکر آن را از کامپیوتر شما بدزدد، دیگر هیچ راهی برای برگرداندن آن وجود نخواهد داشت.

4. ناشناس بودن (Pseudonymous)

هیچ کدام از تراکنش ها و حساب ها وابسته به هویت های دنیای واقعی نیستند. بیت کوینی که در یافت می کنید روی آدرس هایی است که به صورت رندوم روی زنجیره های حدودا 30 کاراکتری ثبت می شوند. در حالی که امکان آنالیز جرین تراکنش ها وجود دارد، لزوما نمی توان آن آدرس ها را به افراد حقیقی در دنیای واقعی نسبت داد.

5. بخش پذیر بودن (Divisibility)

کوچک ترین واحد بیت کوین ساتوشی نامیده می شود. یک ساتوشی برابر است با یک صد میلیونیوم یک بیت کوین. این قابلیت امکان انجام میکرو تراکنش ها را فراهم می کند که چنین چیزی در تراکنش های الکترونیکی سنتی وجود ندارد.

استخراج بیت کوین چیست؟

از آنجا که بیت کوین یک ارز غیرمتمرکز است و برای ادامه بقا نیاز به توزیع و تایید تراکنش ها به صورت غیرمتمرکز دارد. استخراج یک نوع فرایند رقابتی است که در پروتکل بیت کوین به منظور ایجاد انگیزه برای پایداری شبکه و تولید بیت کوین جدید طراحی شده است. در این عملیات برای ثبت یک بلاک در بلاک چین، کامپیوترهای ماینر باید طی فرایند ریاضی پیچیده، معادلات ریاضی را حل کنند و هر کس که زودتر به جواب برسد، بیت کوین تولید شده و به عنوان پاداش به او تعلق می‌گیرد. این کار نیازمند داشتن سیستم‌های سخت افزاری قدرتمند و برق است.

به منظور حفظ شبکه و تاخیر در تولید واحدهای جدید بیت کوین، استخراج بیت کوین به مرور زمان سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود و پاداش استخراج کم‌تر می‌شود. در حال حاضر هر ده دقیقه ۱۲.۵ بیت کوین تولید می‌شود. تاکنون بیش از ۱۷ میلیون واحد بیت کوین استخراج شده است. پیش‌بینی می‌شود که استخراج تمام واحدهای بیت کوین تا سال ۲۱۴۰ طول بکشد.

آیا بیتکوین شامل مالیات می شود؟

درست است که سازمان مرکزی در ساز و Bitcoin وجود ندارد ولی بیت کوین ارز بدون پشتوانه ای نیست. به خودی خود Bitcoin شامل مالیات نمی شود ولی ممکن است کشور ها در قانون گذاری های خود برای آن قانون های مالیاتی در نظر بگیرند.

بیت کوین در ایران قانونی است؟

خیر بیت کوین در ایران فعلا قانونی نیست اما استفاده از بیت کوین در کشور جرم هم نیست.

قوه قضاییه به عنوان عالی‌ترین نهاد قانونی کشور، پیگیری و نظارت بر اجرای قانون را بر عهده دارد. بنابر فرایند تایید قوانین و مصوبات در مجلس، قوه‌ قضاییه معمولا پس از اجرای یک قانون، بر اجرای آن نظارت می‌کند.

طبق ماده ۲ قانون مجازات عمومی، «هر فعل یا ترک فعل که مطابق قانون قابل مجازات یا مستلزم اقدامات تامینی یا تربیتی باشد جرم محسوب است و هیچ امری را نمی توان جرم دانست مگر آنکه به موجب قانون برای آن مجازات یا اقدامات تامینی یا تربیتی تعیین شده باشد جرم محسوب می شود.»

بنابراین به دلیل عدم وجود مجازات برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال یا نگهداری بیت کوین نمی‌توان این عمل را جرم دانست.

با این وجود، دیگر نهادهای زیرنظر این سازمان مانند نیروی انتظامی در قبال کلاهبرداری‌های این حوزه به عنوان یک فناوری مسئولیت و اختیاراتی دارند. جدای بحث چیستی ارزهای دیجیتال، به عنوان یک فناوری، قانون می‌تواند پیگیری های لازم را تا جایی که ممکن باشد، انجام دهد.

به همین دلیل در صورت رخ دادن هرگونه کلاهبرداری، هک و یا عدم وفای به عهد در فضای ارزهای دیجیتال، یک فرد می‌تواند شکایت رسمی ارائه دهد و دادگاه به آن رسیدگی خواهد کرد.

ممنوعیت خرید و فروش توسط بانک مرکزی

بانک مرکزی ایران در تاریخ ۹ دی ماه ۱۳۹۶، طی اطلاعیه‌ای به کارگیری ابزار بیت کوین و سایر ارزهای مجازی در تمام مراکز پولی و مالی کشور را ممنوع اعلام کرد. اما این حکم به معنای ممنوعیت کامل بیت کوین و ارزهای دیجیتال نبود.

طبق این اطلاعیه هرگونه استفاده و خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال در بانک‌ها، موسسات مالی و صرافی‌های دارای مجوز بانک مرکزی رسما ممنوع اعلام شد. این ممنوعیت از گذشته نیز وجود داشت اما برای آن بخشنامه رسمی صادر نشده بود. در واقع تنها بانک‌ و صرافی‌های زیر نظر بانک مرکزی از خرید و فروش بیت کوین به صورت رسمی منع شدند.

پس از اعلام این حکم، ناصر حکیمی، معاون فناوری‌های نوین بانک مرکزی در گفت‌وگویی درباره اطلاعیه منتشر شده مبنی بر ممنوعیت خرید و فروش ارزهای دیجیتال، اذعان داشت که اطلاعیه ممنوعیت استفاده از ارزهای دیجیتال در مراکز پولی و مالی از سوی شورای عالی مبارزه با پولشویی، سیاست نهایی بانک مرکزی در پول‌های دیجیتالی نیست. در واقع هیچ سیاستی در هیچ زمانی نهایی نیست و سیاست‌ها به صورت بازه زمانی در نظر گرفته می‌شود.

از طرف دیگر در بحث تحریم‌ها و ساخت ارز دیجیتال ملی، بانک مرکزی در جایگاه مجری اصلی کار قرار دارد. طبق اخبار و گزارشات به انتشار رسیده، بنا بر این بود که تا پایان ماه شهریور سال ۱۳۹ ، سیاست‌های کلی بانک مرکزی در قبال ارزهای دیجیتال اعلام شود اما در زمان تالیف این گزارش این اتفاق رخ نداده است و دلیل آن را می‌توان شک و تردید بالا نسبت به این فضای نوپا دانست.

عبدالناصر همتی، رئیس کل بانک مرکزی ایران، در واکنش به این پرسش که آیا ایران واقعا بطور جدی در حال بررسی استفاده از ارز دیجیتال به عنوان وسیله محاسبات متقابل است؟ به این صورت پاسخ داد که هنوز نمی‌توان با قطعیت در مورد این فضا چیزی گفت.

بانک مرکزی همچنین به دلیل آنچه که پولشویی و کلاهبرداری عنوان می‌شد، دستور مسدودسازی گسترده سایت‌های خرید و فروش بیت کوین و ارزهای دیجیتال را صادر کرد. در حال حاضر هیچگونه مجوز رسمی برای تاسیس صرافی یا سایت خرید و فروش ارزهای دیجیتال توسط بانک مرکزی صادر نمی‌شود و تمامی سایت‌ها و مراکز فعلی به صورت غیررسمی فعالیت می‌کنند. بانک مرکزی همچنین در این خصوص اطلاعیه‌ای صادر کرد.

به طور کلی بانک مرکزی سیاست صبر را در پیش گرفته است اما در قبال خرید و فروش این ارزهای دیجیتال خوشبین نیست. با توجه به بدون مقررات ماندن این فضا و گسترش محبوبیت ارزهای دیجیتال در بین مردم، قطعا به‌زودی باید شاهد اعلام سیاست کلی از طرف بانک مرکزی باشیم.

وضعیت قانونی استخراج بیت کوین در ایران

استخراج بیت کوین یا هر ارز دیجیتال دیگری در ایران به عنوان جرم شناخته نمی‌شود اما موضع کلی نهادهای قانون‌گذار درباره آن منفی است و به نظر می‌رسد که در آینده شاهد قوانین مشخصی درباره آن باشیم.

استخراج به‌‌صرفه‌ی بیت کوین از طریق دستگاه‌های استخراج به‌نام ای‌سیک (ASIC) انجام می‌شود. این دستگاه‌ها وارداتی هستند. اداره گمرک ایران، واردات دستگاه‌های استخراج را ممنوع کرده است و این دستگاه‌ها عمدتا به صورت قاچاق وارد کشور می‌شوند. همین باعث شده که قانون، حق ضبط و توقیف این دستگاه‌ها را داشته باشد.

بنابراین استخراج بیت کوین در ایران جرم نیست اما سازمان برق می‌تواند جلوی استفاده از برق برای این فعالیت را بگیرد و همچنین به دلیل قاچاق بودن دستگاه‌ها، نیروی انتظامی حق ضبط دستگاه‌ها و حتی انجام اقدامات قضایی را دارد.

در ۱۳ شهریور ۹۷، ابوالحسن فیروزآبادی، دبیر شورای عالی فضای مجازی، از پذیرفته شدن استخراج ارزهای دیجیتال به عنوان صنعت توسط دولت خبر داد. چندی بعد در ۲۵ شهریور ۹۷ هم فیروزآبادی از آزاد شدن واردات دستگاه‌های استخراج خبر داد اما هیچ‌کدام از این دو به تایید هئیت دولت نرسیده‌اند و بنابراین استخراج ارزهای دیجیتال در ایران به صورت رسمی صنعت محسوب نمی‌شود.

در هفتم آذر ماه ۱۳۹۷، سعید مهدیون، معاون مرکز ملی فضای مجازی در گفتگویی با خبرگزاری مهر گفت که به‌زودی با مصوبه‌ای که دولت با همکاری مرکز ملی فضای مجازی در دست تنظیم دارد، فعالیت استخراج کنندگان پول دیجیتال و صرافی‌های الکترونیکی ارز دیجیتال قانونی می شود اما تاکنون اتفاقی رخ نداده است.